โพสต์นี้ผมขออุทิศให้น้องฟ้า ศิลปิน นักดนตรี คนทำงานกลางคืน และเจ้าของร้านผับบาร์ ที่นอกจากต้องต่อสู้กับสถานการณ์ที่เอาแน่เอานอนไม่ได้แล้วยังต้องต่อสู้กับเสียงในใจตัวเองอีก
อาชีพเหล่านี้เป็นงานที่ต้องใช้กำลังภายในเยอะมาก พวกเรามีความเปราะบางอ่อนไหว มีจิตวิญญาณที่ค่อนข้างซับซ้อน ช่วงเวลาแบบนี้อยากให้ทุกคนพยายามเข้าใจพวกเรามากกว่าปกติ ไม่อยากให้ใครคิดว่าถูกทอดทิ้งหรือหมดหวัง แม้สุดท้ายการเดิมพันด้วยชีวิตของเราอาจไม่ใช่อะไรที่เข้าใจได้ง่ายๆ แต่ได้โปรดเคารพการตัดสินใจของพวกเราด้วย
RIP ประกายฟ้า พูลด้วง